Dzisiaj chciałem wam zaproponować eksperyment z pomiarem odległości do Księżyca. Ponieważ musimy pozostać w domach, potrzebne obrazy nieba wygenerujemy za pomocą darmowego programu Stellarium (do pobrania). Będzie nam też potrzebna podstawowa wiedza z trygonometrii.
„W astronomii paralaksą nazywa się zjawisko pozornej zmiany położenia obiektu na sferze niebieskiej względem dalszych obiektów, wynikające ze zmiany miejsca obserwacji, spowodowanej przemieszczeniem się obserwatora.”
W naszym przypadku Księżyc znajduje się znacznie bliżej Ziemi niż oberwane gwiazdy. Jeśli uda nam się zaobserwować jego położenie na tle gwiazd z dwóch różnych miejsc położonych na tym samym południku (w tym samym czasie), obliczenie odległości do niego okaże się całkiem łatwe.
Na początek wybierzmy pierwsze miejsce obserwacji, dla przykładu ja użyję położenia naszego obserwatorium.
Krok 1
Za pomocą urządzenia GPS, telefonu komórkowego lub korzystając z serwisu Google Maps ustal położenie pierwszego miejsca obserwacji.
Poniżej przedstawiam jak wykonać to za pomocą serwisu Google Maps:
Powiększ okolice miejsca z którego prowadzisz obserwacje lub po prostu, w którym mieszkasz. Następnie w wybranym miejscu kliknij prawym klawiszem myszy i wybierz opcję „Co tu jest?”
W dolnej części mapy pojawi się okno zawierające współrzędne geograficzne. Zanotuj je.
W moim przypadku to 50.033094N, 20.220790E
Krok 2
W programie Stellarium wybierz przycisk „Okno Lokalizacji” lub wciśnij klawisz F6 na klawiaturze. Następnie wstaw współrzędne uzyskane w Google Maps lub odczytane z GPS.
W polu Nazwa/Miasto wpisz dowolną nazwę Lokalizacji. Nie zapomnij wcisnąć przycisku „Dodaj do listy” dzięki temu wpisane przez Ciebie dane zostaną zapamiętane w programie.
Zamknij okno „Lokalizacja”.
Krok 3
Wyszukaj Księżyc (Okno wyszukiwania – klawisz F3).
Następnie włącz „siatkę azymutalną” (przycisk „Siatka azymutalna” lub klawisz „Z”).
Korzystając z okna „Data i godzina” ustaw taki czas, aby Księżyc był najbliżej linii azymutu 180 stopni (czyli kierunku południowego). Możesz także sprawdzać położenie Księżyca w opisie po lewej stronie (wiersz „Az/wys”). Zatrzymaj upływ czasu w programie przyciskiem w menu lub klawiszem „K”.
Zanotuj położenie Księżyca (wiersz „Ra/Dekl (na dzień)” w opisie Księżyca) oraz swoją lokalizację.
W moim przypadku:
- położenie Księżyca: Ra: 11h10m40,8s Dekl: +9º49’36,4”
- lokalizacja (szerokość i długość geograficzna): N 50° 1′ 59.13″ E 20° 13′ 14.85″
Krok 4
Otwórz ponownie okno „Lokalizacja” i zmień szerokość geograficzną tak aby Księżyc znalazł się najbliżej zenitu.
Przyjrzyj się uważnie jak zmieniło się położenie Księżyca względem sąsiadujących gwiazd.
Zanotuj ponownie położenie Księżyca (wiersz „Ra/Dekl (na dzień)” w opisie Księżyca) oraz nową lokalizację.
W moim przypadku będzie to:
- położenie Księżyca na niebie (rektascensje i deklinacja): Ra: 11h10m40,8s Dekl: 10º28’44,2”
- lokalizacja (szerokość i długość geograficzna): N 10° 28′ 44.13″ E 20° 13′ 14.85″
Naszkicujmy teraz przebieg naszego eksperymentu
Kąt α uzyskamy odejmując od siebie wartość szerokości geograficznej miejsc obserwacji.
W moim przypadku:
α=50°01’59”-10°28’44”= 40° 33′ 14″
Kąt paralaksy π otrzymamy odejmując od siebie wartość deklinacji odczytaną dla obu miejsc obserwacji:
w moim przypadku:
π = 10º28’44” — 9º49’36” = 0º39’08”
aby obliczyć długość odcinka b skorzystamy ze wzoru na funkcję trygonometryczną sinus:
W moim przypadku:
aby obliczyć odległość od Księżyca skorzystamy z podobnego wzoru:
W moim przypadku:
Wynik otrzymany to odległość pomiędzy miejscem obserwacji, a Księżycem.
Należy pamiętać że odległość Ziemia – Księżyc nie jest stała, ponieważ Księżyc porusza się po orbicie eliptycznej i waha się od 363 104 km do 405 696 km. Odległość, którą większość miłośników astronomii zna (384400 km), to średnia odległość do Księżyca.
Życzę wam możliwości przeprowadzenia powyższego eksperymentu korzystając z własnych obserwacji. Pogodnego nieba !!!
Łukasz Maślaniec
0 komentarzy