Time­lap­se — film poklatkowy

 

To tech­ni­ka wyko­ny­wa­nia fil­mów, mają­ca na celu uka­za­nie powol­nych pro­ce­sów w spo­sób uła­twia­ją­cy ich dostrze­że­nie przez czło­wie­ka. Pole­ga ona na wyko­ny­wa­niu zdjęć (poje­dyn­czych kla­tek fil­mu) w odstę­pach cza­su (od kil­ku sekund do nawet godzin), a następ­nie pre­zen­ta­cji ich w posta­ci fil­mu. W cza­sie two­rze­nia takie­go nagra­nia kame­ra znaj­du­je się w jed­nym miej­scu lub wyko­nu­je nie­wiel­ki ruch.

Prze­by­wa­jąc w domu i korzy­sta­jąc z tele­fo­nu komór­ko­we­go moż­na same­mu wyko­nać tego typu film. Nale­ży spraw­dzić, czy opro­gra­mo­wa­nie do apa­ra­tu foto­gra­ficz­ne­go posia­da funk­cję robie­nia wie­lu zdjęć z prze­dzia­łem cza­so­wym. Jeśli nie, może­my się posłu­żyć jed­ną z wie­lu apli­ka­cji dostęp­nych na poszcze­gól­ne plat­for­my (np. Open Came­ra na Andro­id). W tym miej­scu pra­gnę zazna­czyć, że część apli­ka­cji pozwa­la uzy­skać od razu goto­wy film. Chciał­bym jed­nak Was zachę­cić do wyko­na­nia serii zdjęć i samo­dziel­ne­go zło­że­nia fil­mu. Nie­sie ze sobą to kil­ka zalet. Naj­więk­szą z nich jest peł­ne wyko­rzy­sta­nie roz­dziel­czo­ści apa­ra­tu (zazwy­czaj więk­szej niż Ful­lHD a nawet 4K). Posia­da­jąc taki mate­riał może­my np. wyko­nać kadro­wa­nie lub cyfro­wą sta­bi­li­za­cję. Wadą takie­go postę­po­wa­nia jest koniecz­ność poświę­ce­nia dodat­ko­we­go cza­su na przy­go­to­wa­nie filmu.

Zamo­cuj sta­bil­nie tele­fon komór­ko­wy, możesz do tego użyć np. taśmy malar­skiej (UWAGA. tele­fon może się nagrze­wać, szcze­gól­nie jeśli będzie w wysta­wio­ny na pro­mie­nie sło­necz­ne. Wzrost tem­pe­ra­tu­ry może spo­wo­do­wać, że klej będzie mniej wytrzy­ma­ły. Zadbaj o to, aby tele­fon nie upadł i nie znisz­czył się).

 

 

Przy­dat­ną funk­cją opro­gra­mo­wa­nia do obsłu­gi apa­ra­tu w tele­fo­nie jest blo­ka­dy ostro­ści, eks­po­zy­cji oraz balan­su bie­li. Spra­wi to, że w momen­cie zmia­ny warun­ków oświe­tle­nio­wych auto­ma­ty­ka apa­ra­tu nie wyko­na zdjęć róż­nią­cych się od poprzed­nich np. nasy­ce­niem barw (zbyt duża róż­ni­ca kolej­nych zdjęć powo­du­je nie­przy­jem­ne migo­ta­nie fil­mu). Odszu­kaj ją i przetestuj.

Poni­żej widzi­cie dwa zdję­cia wyko­na­ne zaraz po sobie, z róż­nym balan­sem bieli.

 

 

Kolej­nym waż­nym ele­men­tem jest dobór inter­wa­łu, czy­li cza­su jaki mija pomię­dzy kolej­ny­mi zdję­cia­mi. Jego dłu­gość będzie zale­ża­ła od dyna­mi­ki foto­gra­fo­wa­ne­go zja­wi­ska oraz efek­tu jaki pra­gnie­my osiągnąć.

 

 

Pozo­sta­ło nam wyko­nać parę prób­nych eks­po­zy­cji. (Mam nadzie­ję że nie zapo­mi­na­li­ście nała­do­wać bate­rii). Uru­cha­mia­my wyko­na­nie zapla­no­wa­nej serii zdjęć. Od tego momen­tu nie doty­ka­my tele­fo­nu komór­ko­we­go aż pro­gram zakoń­czy zapla­no­wa­ne zadanie.

Jak w pro­sty spo­sób zło­żyć zdję­cia w film może­cie prze­czy­tać w ćwiczeniu.

A jed­nak się kręci!

 

Aby uzy­skać film z pręd­ko­ścią 25 kla­tek na sekun­dę nale­ży usta­wić w pro­gra­mie „zdję­cia” inter­wał 0,04s.

Poni­żej zamiesz­czam dwa fil­mi­ki wyko­na­ne na potrze­by tego ćwiczenia.

 

 

 

Oczy­wi­ście nagra­nia tego typu mogą pre­zen­to­wać nie tyl­ko zja­wi­ska mete­oro­lo­gicz­ne. Prze­szu­ku­jąc Inter­net może­my natra­fić na fil­my pre­zen­tu­ją­ce wzrost roślin, ruchy gwiazd, budo­wę budyn­ków… itd.

W tema­cie fil­mów poklat­ko­wych może­cie się tak­że spo­tkać ze sło­wem hyper­lap­se. Pod­sta­wo­wa róż­ni­ca w sto­sun­ku do time­lap­sa pole­ga na ruchu kame­ry, jest on znacz­nie więk­szy. Wyko­na­nie takie­go fil­mu wyma­ga dużo wię­cej pra­cy. Zmie­nia­jąc miej­sce wyko­ny­wa­nia kolej­nych zdjęć trze­ba zadbać o odpo­wied­nie kadro­wa­nie. Zazwy­czaj w momen­cie mon­ta­żu fil­mu koniecz­ne jest wyko­na­nie sta­bi­li­za­cji obrazu.

Poni­żej przy­kła­do­wy film.

 

 

Łukasz Maśla­niec